لالایی های محلی

لا لا لا لا کَنُم رودم بخوابه

سفید و نازک و بورم بخوابه

لا لا لا لای گل بادوم

همش ای هجر تو بی خوابُم

لَلَک خُوب و کَشَنگُم نَگرو  حَلا بخواب

مو که خوی دشمن اجنگُم نگرو حلا بخواب

زتِن ور دل مو تیر غضفناک چشُت

گُلَک خوش آبرنگُم نگرو حَلا بخواب

 

ردوم : بچه ام / بورم : طلایی رنگم / همش : همیشه / لَلَک : فرزند کوچک / کشنگ : قشنگ ، زیبا / نگرو : گریه نکن  / حَلا : اکنون ، حالا  /  مُو : من  / خوی : با  / اَجنگم : مبارزه می کنم  / زتِن : زده ای  / ور دل مو : به دل من  /  غضفناک : غضب ناک ، تأثیر گذار وجذاب / چشُت : چشمانت  / گَلَک : گل کوچک / خب : خوب

 

 

صدای چَهچَهت ای باغ نایه

 

کباب اِی دلُم ای داغ نایه

 

چه یاوردت تو وَر روز دل مو

 

که ای زخم خدنگت چاغ نایه

 

چهچهت : نغمه خوانی تو  / نایه : نمی آید  / ای دلم : این دل من / چه یاوردت : چه آورده ای / خدنگت : چشمان عشوه گر تو

 

 

به چشمت آشنا گویی غریبه

بلِ ای دست چرخ نانجیبه

عزیزم بی تو مندن سختِ سختهِ

نگو حرف و حدیث تو فریبه

 

بلِ : بلی / نانجیب : بی رحم و فریبکار / مندن : ماندن  /

 

 

الف بُودم ز عشق دال گشتُم

شکر بودم به زهر مار گشتُم

گلی بودم میان تازه گلها

بدست یار نادون خار گشتُم

 

 

تویی نخل شکر بارُم دلاله

 

اساس دارو  نادارم دلاله

 

مو که سخت کش دورِ زمونم

 

تویی منشور آزارم دلاله

 

شَوون تا سر سحر در اضطرابم

 

خدا شاهد که بیدارُم دلاله

 

زَمِنه کید بی تو زنده مندن

 

به فکر چوبه دارم دلاله

 

نده لِفتی دگه کول کرارت

 

که تا محشر عزا دارُم دلاله

حَلا پیش همه خوارُم دلاله

 

نکن گیشته تو آزارم دلاله

 

دلاله : زیبا / شوون : شب ها / زمنه : زاده ام / کید : قید  / زنده مندن : زنده ماندن / شده